Jan Możdżyński

Jan Możdżyński jest malarzem i aktywistą, w warszawskiej Akademii organizował czarny protest i uczestniczył w apelach o powołanie rzecznika ds. równouprawnienia. Ukończył Wydział Malarstwa. Studiował w Pracowni Malarstwa Jarosława Modzelewskiego, w mojej pracowni zrealizował aneks do pracy dyplomowej. Od uzyskania dyplomu w 2018 roku brał udział w kilku ważnych wystawach zbiorowych m.in.: w Festiwalu Pomada, w wystawie finalistów konkursu APH 2018; wystawie głównej Bielskiej Jesieni 2019; brał udział w Festiwalu Warszawa w Budowie pt. „Pomnikomania”.

W swoim malarstwie Janek Możdżyński świadomie gra z tabu. Robi to przemawiając ezopowym językiem. Inteligentnie przemyca „niegrzeczne” queerowe treści w atrakcyjnej malarskiej formie. Artysta wabi nas jakością formalną w pułapkę. Jest w tym atmosfera seksualnej gry. Nagle zdajemy sobie sprawę, że stanęliśmy przed treściami natury sadycznej, że artysta podąża ścieżką Pierra Klossowskiego, autora powieści Roberte ce soir. Wokół sztuki Janka Możdżyńskiego rozpylona jest perfuma skandalu. Motywy BDSM są trwale obecne w sztuce a jednocześnie są tabuizowane zdecydowanie mocniej niż LGBT. Nie możemy w wypadku jego malarstwa zatrzymać się na interesującej warstwie kolorystycznej. Musimy uczestniczyć w poruszonych tematach. Stają się one ważne także ze względu na wolność wypowiedzi.

Przy czym Janek Możdżyński jest rewolucjonistą przekornie „lukrowanym”, na przykład w zestawieniu ze sztuką krytyczną z lat 90. Jest u niego dużo estetyki komiksowego popu i grafitti. Malarz pokazuje nam fetyszystyczne „kwiaty”. Możdżyński chroni się z trudnym tematem w konwencji powolnego medium malarstwa. Warto oglądać jego obrazy.

Jan Mioduszewski

www.instagram.com/janmozdzynski

Kwestionariusz Gepperta