Zofia Pałucha

ZP--Teardrop--2019-olej-na-płótnie-120x100

Zofia Pałucha uprawia malarstwo programowo wielostylowe. Potrafi korzystać z realizmu, fotorealizmu, iluzji, deformacji, nadrealizmu i dyscypliny abstrakcji. Czerpie z ikonografii popkultury: Nicole Kidman, Batman, misja Apollo 11, Picasso, zawodnicy Sumo, logotypy. Cytuje, przetwarza i łączy wizerunki. Jest precyzyjna i opisowa w swoich wizjach. Artystka bardzo dobrze rysuje i jej malarstwo bazuje na solidnym, posłusznym koncepcji rysunku. Zofia w czasach studiów w warszawskiej ASP wygrywała konkursy rysunkowe w Azji. Podróże na Taiwan i zetknięcie z kulturą Chin wpłynęły na jej postrzeganie świata. Jej malarstwo niesie wrażliwość pokoleniową roczników 90. Jest bardziej osadzone w kodach malarskich migrujących błyskawicznie na Instagramie i Facebooku niż w kontekstach lokalnych. Zofia Pałucha obrazy tytułuje po angielsku. Tytuły obrazów są cytatami z piosenek, książek, prasowych artykułów i stron internetowych. Praca dyplomowa Zofii zrealizowana w Pracowni Stanisława Baja była poświęcona bóstwom słowiańskim. Wówczas, w luźnym nawiązaniu do Zofii Stryjeńskiej, Pałucha stworzyła swoje reprezentacje np. Peruna, bogini Mokoszy i boga Welesa. Ale wychodząc z Akademii szybko dokonała wolty. Uważam, że od tego czasu, czyli od 2017 roku artystka zaczęła robić prace coraz bardzie przekonywujące i własne. Jej praca udoskonaliła się od strony technicznej. Maluje akrylem i olejem i prezentuje doskonałe rysunki w kolorze, które tak samo jak w twórczości Sławka Elsnera możemy śmiało zestawiać z malarstwem. Jej obrazy zostają w oku. Mają w sobie element spektakularności jakim posługują się artystki i artyści naszego czasu. Czuje się w nich ten rodzaj walki o spojrzenie widza, świadomość tego, że dziś obraz musi mieć jakiś pociągający chwyt aby zatrzymać uwagę w zalewie obrazowej informacji. Zofia Pałucha mówi, że w twórczości posługuje się metodą obrazowego „strumienia świadomości”. Jest to świadomość inernetowej surferki, kinomanki i nałogowej, jak podejrzewam, oglądaczki sztuki. Ten zlepek jest przekonywujący. Jest w nim coś lekkiego, powabnego i zmysłowego, jest tu ars erotica oraz elementy trillera.

Jan Mioduszewski

www.zofiapalucha.com

Kwestionariusz Gepperta

Edukacja

• 2012-2017 Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, Wydział Malarstwa
• 2016 Akademia Sztuk Pięknych w Pradze, Ateliér Martin Mainer

Wystawy indywidualne

• 2020 Delikatna Penetracja, Piktogram, Warszawa
• 2019 Apocalips (z Krystianem Truth Czaplickim), Galeria Śmierć Człowieka, Warszawa
• 2018 Wino może mieć zwierzęcy posmak, Kasprzaka 9, Warszawa
• 2017 Bez tytułu, Konduktorownia, Częstochowa

Wystawy zbiorowe

• 2020 A Quest for Lasting Values, Tobias Naehring Galerie, Leipzig
• 2020 Beautiful Losers, Jak zapomnieć, Kraków
• 2019 44. Biennale Malarstwa Bielska Jesień, Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała
• 2019 Pierścień i róża, Polana Institute, Petrykozy
• 2019 Utajone, Survival XVII, Wrocław
• 2019 Zapraszam na wernisaż #4, Galeria Śmierć Frajerom, Warszawa
• 2018 Apetyt, al. Ujazdowskie 8, Warszawa
• 2018 III Ogólnpolski Konkurs Malarski im. Leona Wyczółkowskiego, BWA Bydgoszcz, Bydgoszcz
• 2017 New Classical Air, X-power Gallery, Tajpej, Tajwan
• 2016 4 Pokoje, Hybernska 4, Praga, Czechy